اما بیشتر از همه، این کتاب در مورد دوستی مردانه است و این سوال که مرد بودن یعنی چه؟ سوالی که ممکن است امروز چندان ضروری به نظر نرسد اما این رمان مثل کارهای قبلی مطر، در نهایت در مورد پیچیدگی های انسان بودن است. ارتباطی که ما با یک انسان دیگر شکل می دهیم، تمام لحظات شادی و غم، صمیمیت و چیزهایی که در مورد آنها صحبت می کنیم، چیزهایی است که دوست داریم درباره آنها صحبت کنیم و نمی کنیم، همه در این کتاب پنهانند
سبک نوشتاری اوبسیار ساده است، اما سادگی به بهترین شکل ممکن در نثر او پدیدار می شود. کلمات به خودی خود بار احساسی سنگینی ندارند، اما وقتی در کنارهم قرار می‌گیرند، مکانهایی در قلب شما را نشانه می گیرند که تا به امروز نمی‌دانستید وجود دارند.
شاید در دنیا نویسندهٔ اسرائیلی دیگری وجود نداشته باشد که به اندازه آموس آز به شهرت بین‌المللی دست پیدا کرده باشد. در اسرائیل، او یکی از معتبرترین شخصیت‌های فرهنگی کشور است. آز، زندگی پر آشوبی را از سر گذراند. وقتی ده ساله بود، شاهد تأسیس دولت یهود شد. وقتی دوازده ساله بود، مادرش خودکشی کرد. وقتی پانزده ساله بود، به یک کیبوتس پیوست و نام خانوادگی خود را به “آز” تغییر داد، که به معنای “قدرت” در زبان عبری است.
طاهر جعوط، نویسنده و روزنامه نگار الجزایری، در سال 1993 به دلیل حمایت از سکولاریسم و مخالفت با آنجه افراط گرایی می نامید توسط گروه اسلامی به قتل رسید. درباره او و آخرین رمانش در اینجا بخوانید.
“حلا علیان” یکی از این نویسنده هاست که در دیاسپورا می نویسد. او نویسنده ای فلسطینی_آمریکایی است که علاوه بر نوشتن، اکتیویست و سخنرانی برجسته است. در شعرخوانی ها و مقالاتش از هنرِ نوشتن، تجربه مهاجرت و قدرت روایتگری در جهت تقویت همدلی می گوید.
شعری از ادمون ژابس و تأملاتی در باب تبعید، خانه و تعلق.
امین معلوف در کتاب غرق شدن تمدن ها، با نگاهی آکنده از حسرت، نوستالژی و اندوه به وقایع سالهای پیش نگاه می کند و سعی می کند در یک بازه زمانی که از جنگ جهانی اول شروع می شود و به سالهای اخیر می رسد، رویدادهای تاریخی مهمی را که منجر به وضعیت فعلی دنیا شده اند بررسی کند.
زندگی تحت حکومت دیکتاتوری و نفوذ آن در خصوصی ترین لحظه های زندگی از موضوعاتی است که هشام مطر بسیار به آن علاقمند است و در کتابهایش از آن می نویسد.